ActiveTrip : imprezy firmowe i integracyjne (eventy i quady) we Wrocławiu

Kraina Wygasłych Wulkanów przyciąga amatorów jazdy na rowerze do Gór Kaczawskich. Znajduje się tutaj wiele tras rowerowych o umiarkowanych podjazdach. Szlaki przystosowane są dla przeciętnego rowerzysty. Jedną z takich tras jest szlak wokół Wzgórza Miłek. Rezerwat „Góry Miłek” został utworzony w 1994 roku na powierzchni 141 ha, w celu ochrony fragmentów żyznej buczyny, oraz wspaniałych drzew bukowych osiągających niekiedy olbrzymie rozmiary. Znajduje się tutaj wiele pięknych skał z niewielkimi jaskiniami oraz rzadkie i cenne rośliny – jak obuwnik, lilia złotogłów, wawrzynek wilcze łyko czy śnieżyca wiosenna. Do szczególnych rzadkości należy cyklamen purpurowy, roślina znana w Polsce zaledwie z dwóch stanowisk. Występują tutaj rzadkie gatunki zwierząt. Szczytowe skałki góry Miłek uznane zostały za pomniki przyrody jeszcze przed II wojną światową.

Naszą trasę zaczniemy od tablicy „Rezerwat Góra Miłek” w miejscowości Wojcieszów. W odległości około 100 m od tablicy informacyjnej idąc ścieżką w górę natrafiamy na cmentarzyk rodowy rodziny Bergman. Ta wiekowa nekropolia zachowała się w bardzo dobrym stanie, choć niestety niektóre płyty nagrobne są poodsuwane z grobowców. Cmentarzyk wkomponowany jest w skały co nadaje mu romantycznego wyglądu. Kierujemy się czarnym szlakiem około 900 m w kierunku wschodnim. W miejscu skrzyżowania się szlaku czarnego z niebieskim i czerwonym, musimy kierować się na wschód niebieskim szlakiem, którym dojedziemy do Radzimowic. Przy niebieskim szlaku zlokalizowana jest jedna z hałd górniczych pola „Wilhelm” położona na zachodnim zboczu góry Żelaźniak, pozostałość po jednym z większych ośrodków wydobywczych rud polimetalicznych w Europie. Z wydobywanych tu rud pozyskiwano miedź, arsen, złoto, srebro, ołów, siarkę i cynk. Jest to także stanowisko mineralogiczne, w którym przy odrobinie szczęścia można odnaleźć piryt, arsenopiryt, chalkopiryt, galena oraz sfaleryt. Po obejrzeniu hałdy można kontynuować wyprawę niebieskim szlakiem, po drodze mijając Książęcy Kamień. Po przejechaniu około 1,5 km zmieniamy kolor szlaku na czerwony. Jadąc wśród zespołu pałacowo-dworskiego przez około 700 m dojedziemy do dróżki prowadzącej do starego wapiennika w Mysłowie. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej, by po przejechaniu około 4 km dojechać do skrzyżowania naszego szlaku z czarnym oraz miejsca występowania Buławnika czerwonego. Z tego miejsca kierujemy się na południe czarnym szlakiem. Po przejechaniu około 2 km skręcamy w prawo (na północ). Jadąc dalej i pokonując około 700 m przejedziemy obok Białego Kamienia. Po przejechaniu kolejnych 700 m miniemy schron Miłek. Kontynuując  nasza podróż czerwonym szlakiem dojedziemy do pałacu rodziny Bergman przy skrzyżowaniu drogi nr 328 ze szlakiem pieszym żółtym oraz szlakami rowerowymi niebieskim i czarnym, którymi będziemy poruszać się na wschód. Po pokonaniu około 300 m skręcimy w prawo na ścieżkę, która nas zaprowadzi do nieczynnego wyrobiska kamieniołomu na Górze Miłek. Pośród wapieni odnaleźć można unikatowe szczoty kalcytowe oraz pręcikowe kryształy malachitu. Obserwowane są tutaj także zjawiska krasowe. Krążąca woda szczelinami osadziła w skałach roztwory krzemionki, jednocześnie wydrążyła liczne groty skalne z stalagmitami i stalaktytami. Niestety większość szczelin uległa zniszczeniu podczas wydobycia kopaliny. Pod koniec lat 80-tych minionego stulecia kamieniołom zakończył eksploatację. Wcześniej wydobywano tutaj wapień, który przerabiano na kruszywa i grysy oraz wypalano z niego wapno w dwóch piecach szybowych znajdujących się u podnóża Miłka. Znajdujemy się na najwyższej półce kamieniołomu, długość ok. 100 m, szerokość 10-20 m, pod nami następna półka i tak znowu następna co 15-20 m w dół aż do podnóża zachodniego stoku Miłka.

Przed nami wspaniały widok na południowo-zachodnią część Wojcieszowa, na ulicę Kresową oraz Miedzianą, na przełom rzeki Kaczawy oraz tory kolejowe biegnące wśród łąk. Doskonały widok na rozlewnię wody mineralnej „Wojcieszowianka” oraz na pałac, gdzie obecnie swoją siedzibę ma . Po zwiedzeniu kamieniołomu wracamy do tabliczki „Rezerwat Góra Miłek”, która stanowi punkt końcowy naszej wyprawy.